Wijk bij Duurstede.
De Veldpoort was een stadspoort in Wijk bij Duurstede die gesitueerd was aan de huidige Veldpoortstraat en Singel. Het was de belangrijkste toegangspoort van de stad en bestond uit twee ronde torens met een lange doorgang en valhek. De poort had oorspronkelijk een rechthoekige vorm met een vlakke bovenkant met aan de veldzijde op de hoeken de torentjes, het langwerpige poortgebouw is in een later stadium voorzien van een bekapping en kreeg aan de stadskant een hoge klokgevel en aan de landzijde een lage klokgevel. Van de in 1879 gesloopte Veldpoort is alleen de rechter toren gedeeltelijk bewaard gebleven tot op c.a. een meter boven het wegdek. Waar de andere toren moet hebben gestaan is aangegeven in de bestrating. Voor de poort lag een smalle brug. De poort gaf toegang via een hoofdweg naar het noorden richting de stad Utrecht. Deze stadspoort is omstreeks 1350 gebouwd als verdedigingsbolwerk binnen de vesting Wijk bij Duurstede.
Veldpoort.
Men kon de stad uitgaan of binnenkomen via de volgende poorten: De Leuterpoort in het oosten (nu de onderbouw van de molen Rijn en Lek), de Waterpoort bij de haven, de Vrouwenpoort in het westen en de Veldpoort en Rijnpoort in het noorden. Verder was er nog een poort die de Muntstraat met het kasteelterrein verbond. De stadsmuur was versterkt door diverse muurtorens. Op één van deze torens werd in 1644 de molen gebouwd die Jacob van Ruisdael schilderde op zijn schilderij ‘Gezicht op Wijk bij Duurstede’. Na 1850 werden veel van de stadswallen en stadsmuren gesloopt, alleen de muur aan de Lek, die een functie had in de verdediging tegen het water, bleef gehandhaafd, ook de stadspoorten werden gesloopt Vrouwenpoort en Veldpoort, behalve de leuterpoort waarop de molen Rijn en Lek gebouwd was. De Waterpoort werd gedeeltelijk ontmanteld en is nu nog rudimentair aanwezig.
