Sluis.
De restanten van de Westpoort bewaard gebleven onder de naam De Stenen Beer. De poort werd van 1444 tot 1450 gebouwd ter vervanging van een door de Bruggelingen in 1437 vernielde poort. De bouw werd gefinancierd met gelden die waren verkregen uit loterijen. Filips de Goede schonk de stad de toren van IJzendijke om stenen daarvan de vermetselen aan de Westpoort. Onder de vele leverancier van materialen treffen we de naam aan van meester Everaard Spoorwater, als bouwmeester een zeer beroemd man. De poort bestaat uit een rechthoekig bouwlichaam met aan de veldzijde twee afgeronde hoeken. Tussen de beide afrondingen loopt de doorgang, geflankeerd door twee zware muren. Zowel de doorgang als de beide ruimten ernaast waren onderkelderd. In de doorgang is op ongeveer twee derde van de afstand tussen binnen en buiten een hameisleuf zichtbaar. Daarbinnen is de aanslagsponning voor de poortdeuren. In de muren van de doorgang is achter de deuren een schuin oplopende sleuf aangebracht, die dienst heeft gedaan om een zware sluitboom in weg te draaien. Eenzelfde sleuf komt ook voor aan de Smedepoort, de Kruispoort en de Ezelspoort in Brugge. De opbouw van de doorgang van de beide eerste poorten komt overeen met die te Sluis. Opvallend is dat buiten de poort- deuren de beide zijruimten nog toegankelijk zijn.
Westpoort.
Ook die voorruimte moet dus voor een vijand onbereikbaar zijn geweest en wel door middel van een houten brug die in opgehaalde toestand de toegang afsloot. Deze brug sloot aan op een stenen landhoofd dat naar de voorpoort leidde. Het binnenwater onder de valbrug kon door een stenen kanaal worden gespuid op het open buitenwater van het Zwin. In het kanaal is een sponning, waarin een schuif kon worden neergelaten. Ook zijn inhammen voor spuisluisdeuren aanwezig. Vanuit het water onder de valbrug loopt ook een koker door de muren van de poort stadinwaarts. Ook daarin was een deur aangebracht. Het lijkt aannemelijk dat we hier eveneens te maken hebben met een spuimogelijkheid die ook als vluchtgang kan zijn gebruikt. De stadsmuren sloten aan weerszijden bij de poort aan op het punt waar de rondingen van het poortlichaam overgaan in de rechte zijden. De muur had een weergang op spaarbogen. De ruïnes van de poort zijn gedeeltelijke restauratie in 1968 tot 1972 en in 1991.
